سوره القیامة
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز؛ سوگند ياد مى‌كنم به روز رستاخيز!
وَ لَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ
2و سوگند ياد مى‌كنم به نفس (و وجدان بيدار) سرزنشگر (كه رستاخيز حق است)!
أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ
3آيا انسان مى‌پندارد كه استخوان‌هايش را جمع آورى نخواهيم كرد؟!
بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ
4آرى، بر مرتب كردن (سر) انگشتانش تواناييم.
بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ
5بلكه انسان مى‌خواهد كه پيش رويش (در آينده) خلافكارى كند.
يَسَۡٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ
6در حالى كه مى‌پرسد:« روز رستاخيز چه وقت است؟! »
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ
7و هنگامى كه چشم بدرخشد (و خيره شود)،
وَ خَسَفَ ٱلۡقَمَرُ
8و ماه تيره گردد،
وَ جُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَ ٱلۡقَمَرُ
9و خورشيد و ماه جمع گرديده شوند،
يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ
10در آن روز انسان مى‌گويد:« گريز گاه كجاست؟! »
كَلَّا لَا وَزَرَ
11هرگز چنين نيست، هيچ پناهگاهى نيست!
إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ
12كه در آن روز قرارگاه فقط به سوى پروردگار توست؛
يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۢ بِمَا قَدَّمَ وَ أَخَّرَ
13در آن روز انسان از آنچه پيش فرستاده و واپس نهاده خبر داده مى‌شود.
